22.11.2023 Pielęgnacja dojrzałej skóry
Cechami skóry dojrzałej są zmarszczki palacza, kurze łapki, spadek owalu twarzy, a także utrata wiotkości skóry. Jak scharakteryzować dojrzałą skórę i jakie są jej cechy? W artykule odpowiadamy na te pytania oraz przedstawiamy domowe sposoby oraz zabiegi medycyny estetycznej z zakresu pielęgnacja skóry dojrzałej.
Skóra dojrzała – czym się charakteryzuje?
O skórze dojrzałej możemy mówić wówczas, gdy przechodzi ona przez proces starzenia się. Ten proces u pacjentów zachodzi indywidualnie i jest zależny od wielu czynników. Pewnikiem jest, że nasza skóra starzeje się już od 25 roku życia. U jednych pacjentów pierwsze oznaki starzenia tj. zmarszczki czy też osłabienie elastyczności skóry są widoczne szybciej, u niektórych później. Podłożem procesu starzenia się skóry jest spadek aktywności fibroblastów prowadzący do zatrzymania syntezy kolagenu i elastyny. To właśnie sprawia, że skóra zaczyna tracić napięcie. Wraz z wiekiem maleje stężenie kwasu hialuronowego w organizmie odpowiadającego za nawodnienie i nawilżenie skóry.
Objawami starzejącej się skóry są nie tylko zmarszczki – z początku mimiczne, później pojawiającej się wokół oczu (kurze łapki), ust (zmarszczki palacza), czy na czole (lwia bruzda), ale i ścieńczenie naskórka. Kolejnymi objawami cery dojrzałej jest spadek owalu twarzy. Niektórzy pacjenci z cerą dojrzałą mogą zaobserwować u siebie suchość skóry. Odpowiedzialna za nie jest utrata zdolności do utrzymywania wody. Inni pacjenci są narażeni na przebarwienia, które powstają w wyniku nieprawidłowej produkcji melaniny. Pojawia się również kruchość naczyń krwionośnych (w wyniku których powstają teleangiektazje), nadmierne rogowacenie naskórka czy zaburzenia gruczołów łojowych.
Czynniki wpływające na starzenie się skóry
W medycynie klasyfikujemy trzy typy starzenia się: wewnątrzpochodne, zewnątrzpochodne i mimiczne. Starzenie wewnątrzpochodne jest skorelowane z upływem lat i menopauzą, natomiast zewnątrzpochodne powstaje w wyniku promieniowania UV. Na starzenie mają wpływ uwarunkowania genetyczne. W literaturze przedmiotu jest mowa o czynnikach wewnętrznych tj. choroby, procesy zapalne, stres oraz zewnętrznych, które są związane ze stylem życia pacjenta (palenie papierosów, promieniowanie UV, nieprawidłowa pielęgnacja skóry).
Jak dbać o skórę dojrzałą?
Istotnym elementem dbania i profilaktyki cery dojrzałej jest właściwa pielęgnacja. Kluczowe jest stosowanie przebadanych i odpowiednio dobranych do typu cery kosmetyków – tzn. kremów, peelingów, serum. Jak pisaliśmy wyżej, objawem cery dojrzałej jest suchość skóry, która prowadzi do podrażnień, świądu, stanów zapalnych czy dyskomfortu, dlatego należy zadbać o odpowiedni poziom nawilżenia skóry. Wsparciem przeciwdziałania suchości skóry jest prawidłowe oczyszczanie – warto stosować produkty do mycia i demakijażu oparte na łagodnych składnikach myjących tj. surfaktanty aminokwasowe. Słusznym wyborem będzie sięgnięcie po produkt przeznaczony do cery dojrzałej.
Pielęgnacja skóry dojrzałej powinna koncentrować się na kosmetykach zawierających ceramidy, olej z wiesiołka, ale i kwas hialuronowy, który odpowiedzialny jest za nawilżenie i nawodnienie skóry. Złotym standardem jest pielęgnacja z udziałem produktów kosmetycznych z witaminą C, E czy też kwasem ferulowym. Należy chronić skórę przed negatywnym działaniem promieni słonecznych – najlepiej z udziałem kremów z filtrem SPF 30 lub 50. Pacjenci z cerą dojrzałą powinni zadbać o tonizowanie – zaleca się produkty wykazujące właściwości oczyszczające i przeciwstarzeniowe np. tonik, hydrolat. Te drugie cechują się łagodniejszym działaniem, co chroni przed podrażnieniami.
Sposoby pielęgnacji skóry dojrzałej
– zabiegi medycyny estetycznej
Pacjentom ze skórą dojrzałą polecamy zabiegi pobudzające produkcję kolagenu, którego skutkiem jest ujędrnienie, uelastycznienie i odnowienie skóry. Wieloletnie doświadczenie naszej kliniki medycyny estetycznej w Warszawie pokazuje, że najlepsze efekty terapii anti-aging u pacjentów z cerą dojrzałą można uzyskać z użyciem szerokiej palety biostymulatorów – na bazie aminokwasów, kwasu polimlekowego, polinukleotydów. Wspólnym mianownikiem biostymulatorów jest zapewnienie stymulacji skóry do produkcji nowego kolagenu, wypełnienie zmarszczek, pozbycie się suchości skóry, wyrównanie jej kolorytu. Osobną grupą są biostymulatory oparte na osoczu bogatopłytkowym – PRP i PRF, które są rekomendowane dla pacjentów preferujących naturalne zabiegi.
Pacjenci z ubytkami na twarzy powinni rozważyć zabiegi z udziałem wypełniaczy tkankowych: hydroksyapatytu wapnia czy kwasu hialuronowego. Hydroksyapatyt wapnia jest wypełniaczem tkankowym, który tworzy pod skórą stelaż będący podporą dla tworzących się wokół niego nowych włókien kolagenowych. Wypełniacz jest remedium na bruzdy, blizny czy skórę twarzy i dłoni pozbawioną elastyczności.
Kwas hialuronowy to klasyczny zabieg medycyny estetycznej, polegający na iniekcji odpowiedniej dawki wypełniacza pod postacią żelu. Wypełnienie zmarszczek kwasem hialuronowym pozwala na osiągnięcie zakładanych efektów po podaniu odpowiedniej ilości preparatu. Kwas hialuronowy wykazuje potwierdzoną skuteczność w nawilżaniu skóry czy przywróceniu jej funkcji regeneracyjnej.
Stymulacji skóry do produkcji nowego kolagenu sprzyja zastosowanie zabiegów mezoterapii mikroigłowej (pen) i igłowej (strzykawka). Sztandarowym zabiegiem prowadzącymi do regeneracji skóry jest laseroterapia. Światło lasera prowadzi do kontrolowanych uszkodzeń skóry, stymulujących ją do regeneracji, co w konsekwencji zapewnia ujędrnienie, odmłodzenie i wygładzenie skóry.
Cerę dojrzałą borykającą się z teleangiektazjami czy pękającymi naczynkami warto poddać zamykaniu naczynek. Wykorzystuje się do tego laser ND-YAG i laser żółty, które w bezpieczny sposób prowadzą do przekształcenia energii w ciepło, odparowania wody i rozpadu ścian naczyń.
Piśmiennictwo
Mamcarz B., Prandecka D. Medycyna estetyczna w praktyce. Medical Education, Warszawa 2010
